Γελοιότητες
Είναι γενικώς αποδεκτό, ότι η απόσταση μεταξύ
γελοιότητας και σοβαρότητας είναι ελάχιστη.
Γίνεται όμως απειροελάχιστη όταν το … «τραβάει
ο οργανισμός σου» και θεωρείς τους υπόλοιπους γύρω σου άτομα κενού
περιεχομένου, χωρίς … φαιά ουσία.
Δικαίωμά τους βέβαια, αρκεί αυτό να μην αποβαίνει εις βάρος της συλλογικότητας, της διάθεσης για αντίδραση στα κακώς κείμενα και του αλληλοσεβασμού.
Η τωρινή διοίκηση του Π.Φ.Σ., όταν ήταν στα πράγματα του συλλόγου πριν από πέντε περίπου χρόνια και επί Κυβερνήσεως Ν.Δ. (υπουργός υγείας τότε ο κ. Γεωργιάδης), είχε ζητήσει επίμονα την κατάργηση του δικαστή από τα Πειθαρχικά συμβούλια των συλλόγων, ώστε τα μέλη τους και οι συνδικαλιστικοί τους αντίπαλοι να είναι υπό τον πλήρη έλεγχό των Προέδρων τους, οι οποίοι και θα έπαιζαν τον ρόλο του δικαστή!
Ρωτούσα τότε - ακόμα και σήμερα - πως είναι δυνατόν ο Πρόεδρος του συλλόγου να είναι ταυτόχρονα και Πρόεδρος του Πειθαρχικού του;
Με ποιές γνώσεις θα συνέτασσε το
κατηγορητήριο και θα αντιμετώπιζε τον εκάστοτε δικηγόρο του κατηγορουμένου;
Με ποιά κριτήρια θα αποφάσιζε να
παραπέμψει στο πειθαρχικό μέλος του και πως θα δικαιολογούσε την οπουδήποτε
απόφαση του πειθαρχικού;
Πως θα μπορούσε να πείσει για την
αντικειμενικότητά του και πως θα αντιμετώπιζε την καχυποψία ότι τον τάδε «δεν
τον παρέπεμψε» ή «τον αθώωσε επειδή ήταν φίλος του» ή τον δήνα … «τον
καταδίκασε επειδή δεν ήταν ... ψηφοφόρος του»;
Κανείς από τους μετέπειτα Υπουργούς δεν έλαβαν σοβαρά υπ’ όψιν τους τις έντονες διαμαρτυρίες, όλων όσων δεν συμφωνούσαμε με την κατάργηση του δικαστή και την θέση μας για την ανάγκη επαναφοράς του δικαστικού στα πειθαρχικά συμβούλια! Ούτε ο κύριος Βορίδης ούτε ο κύριος Κουρουμπλής ούτε ο σημερινός κύριος Ξανθός παρά τις σύμφωνες γνώμες τους! Είχαν και αυτοί φυσικά τους λόγους τους από διαφορετική όμως σκοπιά: την μη λειτουργία των Πειθαρχικών και την απαξίωση των Συλλόγων.
Σήμερα λοιπόν όλα αυτά που αναφέρονται παραπάνω έλαβαν σάρκα και οστά στο "Πειθαρχικό" συλλόγου της Βορείου Ελλάδας. Ο Πρόεδρος του Συλλόγου αποφάσισε να παραπέμψει στο Πειθαρχικό του Συλλόγου τον πρώην Πρόεδρο και συνδικαλιστικά αντίπαλό του. Ο Πρόεδρος του Πειθαρχικού, που είναι φυσικά ο ... ίδιος με τον Πρόεδρο του συλλόγου, έκανε αποδεκτή την απόφαση του εαυτού του (!) και σήμερα κοινοποίησε στον «αντίπαλό» του την δίωξη!!!!
Μια δίωξη που από το κείμενο και μόνο του κατηγορητηρίου φαίνεται ότι οι καταγγελίες για τον πολιτικό του αντίπαλο που προέρχονται από το ... 2013 (!) πάσχουν από νομικής άποψης (ποιος συνέταξε άραγε το κατηγορητήριο) και πως η εξουσία που απορρέει από την ταύτιση των προσώπων Προέδρου συλλόγου και Προέδρου Πειθαρχικού είναι όχι μόνο επικίνδυνη αλλά γελοία και αντίθετη με τους νόμους διαφάνειας και δημοκρατίας..
Γελοιότητες λοιπόν .... όπως αυτές που ζήσαμε τελευταία κατά την προεκλογική περίοδο του Π.Φ.Σ., κατά την οποία λοιδορήθηκε εκ μέρους των ίδιων, κάθε έννοια συλλογικότητας και διεκδίκησης του κλάδου, με την φαιδρά δικαιολογία μιας σύμβασης που αν και οι ίδιοι συμφώνησαν, θα έρχονταν για να ... την καταγγείλουν ή να ... την διορθώσουν. Τελικά ήρθαν, αλλά όχι για να διορθώσουν κάτι από τα δήθεν στραβά της προηγούμενης διοίκησης και να ακυρώσουν συμφωνίες με τον ΕΟΠΥΥ, αλλά για να γίνουν Π.Φ.Σ. και ΕΟΠΥΥ δύο εις .... σάρκα μία !!!!!!!
Γελοιότητες σαν αυτές οι προεκλογικές …
δεσμεύσεις και εξαγγελίες για δήθεν υπερκομματικές δράσεις και επείγουσες
λύσεις που έμειναν στα συρτάρια τους, αφού όλα πλέον απορρέουν από ένα καθαρά
κομματικό προεδρείο που δημιουργήθηκε σε κομματικά γραφεία με την βοήθεια
κομματικών μεσολαβητών και με το «μοίρασμα» του προεδρικού θώκου μεταξύ των δύο
διεκδικητών του.
Γελοιότητες σαν τις εκπροσωπήσεις μας
σε διάφορα forum και επιτροπές, που ενώ θα ήταν διαπαραταξιακές, κατάντησαν εκπληρώσεις
υποχρεώσεων και «δεσμεύσεω».
Όλα αυτά δεν προοιωνίζουν τίποτα καλό
για τον κλάδο, τον οποίο υπηρετήσαμε έξω από δεσμεύσεις, εξαρτήσεις και ειδικές
προσφορές και εκδουλεύσεις.
Οι πρόσκαιρες λυκοφιλίες, η απαξίωση
της συλλογικότητας και της ομοψυχίας μπορεί να μην ενδιαφέρουν κάποιους από
τους εκπροσώπους μας, αφού πάνω από όλα είναι οι προσωπικές τους επιδιώξεις,
όμως ουδείς μπορεί να αρνηθεί πως αυτό οδηγεί τελικά στην απαξίωση και τους
ίδιους.
Για την Ανεξάρτητη Φαρμακευτική
Συμμαχία
Κωνσταντίνος Λουράντος
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.